(ο νοών νοείτω)
Σε κύκλους χαμένων οραμάτων
και σε αυλές
μόνιμων παροικούντων
ασπαίρει η
χαρά στη άσκοπη μοιρασιά των ονείρων.
Θυσία στο
βωμό του ανέφικτου
στων λέξεων την
ατραπό η πέννα χάνεται.
Οι δήμιοι τσίγκινα
προσωπεία μοιράζουν
σφίγγουν οι μεταξωτές
κλωστές αποπνικτικά.
Η Προκρούστειος
κλίνη κάνει θαύματα
εγείροντας ξεχασμένες
επάρσεις.
Τα θεμέλια εξοστρακίζονται
άμμος γίνονται
που τον σκορπά ο αέρας.
Φυλλοροεί το
δέντρο της γνώσης
στο σάλπισμα
των Σειρήνων.
Μοιράζει το
μάννα ο δημιουργός
όλοι θα ηδονίσουν
την πείνα τους
κάνεις μη εξαιρετέος
στο νάμα της οψιμάθειας.
Χαμένοι στη δυστοπία,
απηνής διώκτες
στην αμετάκλητη
βαθύνοια δαήμονες
οψόμεθα μετά φόβου καιρού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου