Ἔσσεται Ἦμαρ!

Όταν η φωτοστεφανωμένη γη
το μπλε μανδύα της φορέσει,
της ακρόπολης ιερές σπηλιές

εκτινάξεις χρωμάτων γοργονείου
στους βάρβαρους θα σπείρουν.


Ἔσσεται Ἦμαρ !

Τα μαρμαρωμένα φτερά
θα σκίσουν τον ουρανό στα δυο,
ζαλωμένα στους ώμους τους
την ένδοξη ιστορία.

Των πεσόντων σύρραξη θ’ ανατείλει,
δείχνοντας το δρόμο της λύτρωσης.
Ψηλά με τα ατσάλινα λάβαρα
θα παρελάσουν κραυγάζοντας .

«Μητρός τε και πατρὸς
καὶ τῶν ἄλλων προγόνων
ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς …»

Στων ψυχών την λιτανεία
μια ατράνταχτη ιαχή.
Ελευθερία ή Θάνατος!