ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΡΟΒΑΤΟ

 

Ο Άρχοντας - Βοσκός κοιτάζει τα πρόβατά του
μες τη σκέψη του περιπλανώμενος.
Τους μεράδες όλης της γης κατέχει.

Είναι αυτός που κάνει το καλό κακό και το κακό καλό
κουμαντάρει τις μοίρες των ανθρώπων
και ανάλογα με τη διάθεσή του
άλλους ψηλώνει στον ουρανό και τους βάζει φτερά
κι άλλους τους πετάει στα τάρταρα
σαρκαστικά γελώντας.

Πολλές φορές κλείνει τα μάτια του
σ’ αυτά που πρέπει να δει
και τ’ ανοίγει σ’ αυτά που δεν πρέπει να δει.
Τις θάλασσες ξεραίνει και τα βουνά
τη γη σταματάει να γυρίζει.

Δεν τον νοιάζει τίποτα
τον φαντάζομαι να κάθεται στον καθρέφτη
μ’ ένα σαρκαστικό χαμόγελο
να καμαρώνει και να μονολογεί
«Είμαι ο Άρχοντας του κόσμου!»

Σε μια σκακιέρα όλους βάζει πάνω
τα πιόνια χωρίς αντίπαλο σπρώχνει
κι όταν όλα τα βαριέται, ανοίγει το καζάνι του όχλου
μ’ ένα νεύμα του ματιού κινεί τα νήματα.
Η κραυγή του ακούγεται τρομακτική
καθώς αντηχεί στη γη.
Πετάει το τεράστιο λάσο του φόβου
κι όλους τους τραβάει όπου θέλει.

Μία τεράστια τρύπα φτιάχνει,
-μια ολοφάνερη παγίδα-
για να μαζέψει τα πρόβατά του
κι ως δια μαγείας όλοι τρυπώνουν μέσα.
Άλλοι επειδή μπήκε ο άλλος
άλλοι για να δείξουν πως δεν φοβούνται,
άλλοι από περιέργεια να δούνε τι είναι μέσα
κι άλλοι έτσι απλά χωρίς καν να το σκεφτούν.

Στο τέλος όλοι καταλήγουν στο ίδιο μαντρί
χωρίς να το καταλάβουν όπως τα λευκά πρόβατα
χωρίς να το ψάξουν και να το μελετήσουν
εκεί στοιβαγμένοι στο απόλυτο τίποτα
να κοιτούν ο ένας τον άλλον απορημένοι.

Ευτυχώς που υπάρχει κάποιος
που αντιδρά, επαναστατεί, ρωτά, σκέφτεται,
-είναι κι άλλοι σαν κι αυτόν-
κι αποφασίζει με τη θέλησή του να μείνει απέξω.
Είναι αυτός που λένε… Το μαύρο πρόβατο!