ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ

Είμαστε εμείς που με θάρρος τραγουδάμε στην παγωνιά
κι οι νότες σαν τις νιφάδες του χιονιού μας συντροφεύουν.

Είμαστε εμείς που περήφανα φουσκώνουμε πλάθοντας
το ζυμάρι της ποίησης με των λέξεων τη μπόλικη μαγιά.

Είμαστε εμείς που σπάμε το πήλινο κουμπαρά της ελπίδας
αποταμιευμένη χαρά και όνειρα να μοιράσουμε.

Είμαστε εμείς που απλώνουμε τις αράδες της λογικής
να στεγνώσουν τα δακρυσμένα μάτια στον καθαρό αέρα.

Είμαστε εμείς που ψηλά σηκώνουμε το κεφάλι
ψάχνοντας στο θάμπος σπάνια φεγγάρια κι ουρανούς.

Είμαστε εμείς που ζωγραφίζουμε κόκκινες καρδιές
βουτώντας την πένα στο αίμα που κυλάει στις φλέβες μας.

Είμαστε εμείς που τη χάρτινη ευτυχία κλοτσήσαμε
σκουπίζοντας τα δάκρυα το χαμόγελο να φανεί.

Είμαστε εμείς που σκαρώνουμε ταξίδια σε θάλασσες ελπίδας
κουβεντιάζοντας με το κύμα που χαμένες ψυχές κοιμίζει.

Είμαστε εμείς που σπουδάζουμε σε σκελετωμένες φιγούρες
κλείνοντας τα μάτια μας στο βιβλίο της ντροπής.

Είμαστε εμείς που τ’ άλογα της πεθυμιάς μας σελώνουμε
για να υψώσουμε τα λάβαρα στις κορυφές του κόσμου.

Είμαστε εμείς οι παράξενοι ρομαντικοί ποιητές που πολεμάμε
στα λαγούμια της ουτοπίας με πίστη και δύναμη να νικήσουμε.

Είμαστε εμείς ακόμα ζωντανοί κι ας μας νομίζουν κάποιοι
ασήμαντες σταγόνες στον ωκεανό του ακατόρθωτου τίποτα!