ΤΟΛΜΗ

Χορεύει η νύχτα τον ρυθµό της.

Φωνές ακούω µυστικές.
Το µαύρο πέπλο της σιωπής σου
απλώθηκε παντού.


Σαν αδύναµο φύλλο σε παρασύρει...
Ποιος θα σου µιλήσει;
Άλλωστε, δεν έχει κάτι να σου πει.


Έχει το γέλιο δύναµη
να βγεις στο δρόµο να γελάσεις;
Η σιωπή σου θ’ ακουστεί
στα πέρατα του κόσµου;
Του ήλιου η ζεστασιά
θα απαλύνει την καρδιά σου;


Παραπονεµένα τα λόγια σου
θαµµένα στο συρτάρι κρύβουν σιωπές.
Αδάµαστες βασιλεύουν µέσα στη νύχτα.
Σφίγγουν την ψυχή σου
δυναστεύουν το είναι σου.
Άραγε θα µιλήσεις;