ΚΑΥΤΟΣ ΗΧΟΣ

(Από την υπό έκδοση νέα Σατιρική

μου συλλογή σε ελεύθερο στίχο “ΓεΛοΤοΠοΝήΜαΤα”)

 

Με σφίγγουν οι τιράντες και το μυαλό νερούλιασε.

Τι δίλημμα κι αυτό ούζο να πιω με πάγο

ή καμιά κρύα μπύρα;  

Τσίπουρο δεν παίζει άστο!

Είναι κι αυτή η ζέστη  που σε λωλαίνει.

Βαρέθηκα το παπαγάλο, με ζάλισε.

Τεκίλα πιες, τεκίλα πιες.

Σκάσε του φωνάζω!

Τσάμπα τον ταΐζω τον άτιμο, θέλει το κακό μου.

 

Ο γέρος περνάει μέσα στο καύσωνα

μ' ένα βρεγμένο μαντήλι, βράζει η άσφαλτος.

Αν είναι να χορέψω να βάλω παπούτσια πάνινα,

α... ναι και τη βερμούδα μου.

Το περιβόλι έχει μόνο φρούτα σήμερα

στο βωμό της δίαιτας και των κοιλιακών.

 

Πως να με πάρει ο ύπνος παντού φωνές.

Έλεος μ' αυτό  το τραγούδι

σπάει το νευρικό μου σύστημα.

Είναι πολύ παλιό πού το βρήκε  ο τύπος;

 

Άκου τι λέει;

«Όλα είναι ένα ψέμα μια ανάσα μια πνοή....»

Ρε λες να 'χει δίκιο;

Είδωμεν!