ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΜΟΥ

(Ενα ποίημα λόγω της διαμονής μου στο πατρικό μου
αυτό το καλοκαίρι των διακοπών.
Φωτογραφία πάνω από το τζάκι μας, στο χωριό μου,
Μπορός ή Νεοχώρι Λέσβου!)

Γλυκιά χαρακιά η μυρωδιά
που πέρασε από μπροστά μου.
Η πόρτα άνοιξε σέρνοντας μαζί της
τόσες όμορφες αναμνήσεις.

Το τζάκι ακόμα κρατά τη μοσχοβολιά του
κι όλα τριγύρω δακρύζουν.
Το ρολόι σταματημένο ακούραστα μετράει το χρόνο
ο ρυθμός του, παράξενη νότα με ταξιδεύει.

Γνώριμοι ίσκιοι χαϊδεύουν τα μάτια μου
κάποιες ανάσες ξετυλίγουν βασανιστικά στιγμές.
Παλιές φωτογραφίες ζωντανεύουν
ζωές που σεργιάνισαν και χάθηκαν
κι άλλες που φίλησαν το φως της μέρας.

Τρίζει η σκάλα στα βήματα του πατέρα
το καλωσόρισμα της μάνας αντηχεί στ' αυτιά μου.
Φωνές από το ταβάνι, ζωγραφιές από τους τοίχους
μια βαθιά ανάσα από τα σωθικά του πατρικού μου.
Η ψυχή του αναστενάζει ακόμα.
Μαζί και γω!