ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

(Αφιερωμένο στην παγκόσμια ημέρα βιβλίου 23/4/20.)

Από μικρό παιδί όνειρα έκανε πολλά
τη γη για να γυρίσει κι ανθρώπους να γνωρίσει.
Χάρτινα έφτιαξε φτερά, ψηλά για να πετάξει.
Σφιχτά στους ώμους τα ‘δεσε κι άρχισε το ταξίδι,
μα η βροχή του τα ‘λειωσε, τα ‘σχισε ο αγέρας
και σε μεγάλη απόγνωση και στεναχώρια πέφτει.

Τον βλέπει γέροντας σοφός και συμβουλή του δίνει.
Ποτέ με χάρτινα φτερά εσύ δεν θα πετάξεις
κι αν θες τόσο πολύ αυτά να αποκτήσεις,
άκου εγώ τι θα σου πω και δώσε σημασία.

Όταν ιδρώσεις, κουραστείς κι όταν πολύ μοχθήσεις,
μόνα θα μπουν στους ώμους σου, παντοτινά θα τα ‘χεις.
Μες στα βιβλία θα τα βρεις όταν πολύ διαβάσεις,
την κάθε λέξη να ρουφάς, να δίνεις σημασία
στα τόσα τα νοήματα στην τόση τους σοφία!

Μην κουραστείς όμως ποτέ και μην τα παρατήσεις,
νιώσε τι θέλουν να σου πουν και μάθε αλλά τόσα.
Πάρε μολύβι και χαρτί κι άρχισε το ταξίδι,
φτερά θα ‘ναι οι γνώσεις σου που στα βιβλία βρήκες.

Παρέα με τις λέξεις σου και με τη φαντασία,
άγνωστες θάλασσες θα βρεις παραμυθένιους τόπους.
Σε κορυφές πανύψηλες σ' αητών φωλιές θα μένεις,
άλλους θα βλέπεις ουρανούς και θα μιλάς στ’ αστέρια.

Θα ζήσεις όνειρα πολλά, θα πας σε χίλια μέρη,
πουλιά θ’ ακούς να κελαηδούν σε κήπους ανθισμένους
και μιαν αγάπη πάντοτε θα κρύβεις στην καρδιά σου.

Κι αφού φτερά στους ώμους σου γερά θα έχεις πάντα
θα ταξιδεύεις όπου θες τον κόσμο να γνωρίσεις.