ΓΗ ΤΟΥ ΤΕΡΠΑΝΔΟΥ ΑΝΤΙΣΣΑ

Η λύρα του Τερπάνδρου καλοκουρδισμένη
με τα εφτά κλειδιά στην κλεψύδρα της ιστορίας,
ηχεί αηδονολάλητα απόκρυφες μελωδίες
του ανίδωτου πνεύματος το μεγαλείο υμνώντας.

Ανεκλάλητο το γλυκό αγέρι ανεπίδοτες νότες μέθεξις

με την αύρα της αλισάχνης στην πλάση ταξιδεύει
κι απ' την κορφή του 'Ορδυμνου το φέγγος ξελογιάζει.

Από τα καλντερίμια της αρχόντισσας Άντισσας

σαν τ’ αθώρητα ξωτικά πλανιούνται στα φυλλώματα,

Θεία μετάληψη κρασιού στη σύναξη της αγοράς.
Ξαποσταίνουν στη δροσιά του πλάτανου της Λιώτας
κι από κει στην αβάλη του γραφικού Γαβαθά
ως τη γαλαζοπράσινη του Κάμπου ζωγραφιά.

Στου Αρίστανδρου τη γοργάδα ανασαίνουν ζαλωμένες,

στέκουν στις Λαψαρνιώτικες ακτές, το κύμα αγναντεύουν.
Προσμένουν στην αγκάλη τους τη λύρα του Ορφέα,
άρρητους ύμνους κι ένδοξους ασμένως να συνθέσουν
του Μάκαρα την κόρη τραγουδώντας την όμορφη Αντίσσα!