ΠΑΡΑΤΑΣΗ

 Κρεμασμένα τα όνειρά μου στου φεγγαριού το τσιγκέλι

τη σκέψη στροβιλίζουν πού φυλλορροεί

πάνω στα χρώματα του χρόνου.

 

Παράταση ζητώ στην Ελπίδα

που γέρνει πάνω στα βλέφαρα

στολισμένη με χρυσό φωτοστέφανο.

 

Παράταση στη χαρά που ταξιδεύει

στη γέφυρα της μοναξιάς

σφίγγοντας ζεστά τις παλάμες των χεριών.

Παράταση στο βλέμμα να αντικρίσει

κείνο το παιδί που στα ψιχαλιστά του μάτια

ζωγραφίζει πλατιά χαμόγελα.

 

Παράταση στο ουράνιο τόξο

στην αγκαλιά του να κλείσει τα χελιδόνια

φωλιές στα φιλόξενα μπαλκόνια να κτίσουν.

 

Παράταση στις σπίθες που σιγοκαίνε 

να μοιραστούν τα μεθυσμένα μονοπάτια

στη Θωριά της φωτιάς.

 

Παράταση στην Ειρήνη που φέγγει 

ολομόναχη στο κατώφλι των άστρων

να στείλει φως στους γκρίζους ίσκιους.

 

Παράταση στου έρωτα το ντελίριο

στις νύχτες που η αγάπη ρίχνει

το πέπλο της εξομολόγησης.

 

Παράταση ζητώ να αντέξω στο χρόνο

κι όσους πίστεψα και με απογοήτευσαν

εύχομαι λιγότεροι να ‘ναι!