Μια ανάσταση περιμένω
τριαντάφυλλα ανθισμένα
γονατιστός να στα προσφέρω
να ματώσουν τα δάχτυλα μου.
Σαν Παναγιά στέκεσαι δίπλα μου
μ’ ακολουθάς στο Γολγοθά μου
τις πληγές μου απαλύνεις
ξεδιψώ με το αθάνατο νερό σου.
Γέννησες την αγάπη στην μικρή μας φάτνη,
τη θέριεψε και τη ζέστανε η ανάσα σου.
Λουλουδόπλεχτο πάπλωμα έφερες
με ελπίδας χρώματα τη σκέπασες.
Για σένα τώρα η πλάση χαμογελά
κι οι πασχαλιές μοσχοβολούν
ανασαιμιές τ’ Απρίλη.
Στην άκρη του κόσμου θα τρέξω
της ευτυχίας το βοτάνι να σου προσφέρω.
Τα μύρα της Λαμπρής φέρε και συ,
δίωξε τη βαριά πέτρα από πάνω μου,
του ουρανού το φως να αντικρίσω
και μιαν αυγή μαζί σου και γω να αναστηθώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου