(Τους στίχους μου αυτούς τους πήρε γνωστός συνθέτης για να τους μελοποιήσει και να τους προτείνει στο Γιώργο Νταλάρα!)
Αέρηδες της γης θα προσκυνήσουν
παπύρους μυστικούς μες τους αιώνες
ξένες μανάδες μόνες θα γεννήσουν
σε κρύους και ανήλιαγους χειμώνες.
ψεύτικα χέρια την πόρτα μας χτυπάνε
κι όσα αποχτήσαμε χαμένα πάνε.
ΡΕΦΡΕΝ
Φουρτουνιασμένη η ελπίδα ταξιδεύει
μες στου Αχέροντα τα μαύρα τα νερά
άγραφους νόμους μάταια γυρεύει
και τη γροθιά της σφίγγει πιο γερά.
Σβήνει ο ήλιος σαν λειψό καντήλι
φωτιές καίνε του κόσμου τα φιλιά
κουνάει μαύρο η μάνα το μαντήλι
κι ο δήμιος σαν φίδι σέρνει τη θηλιά
κρυμμένη η κιβωτός κάπου χαμένη
άλλους καιρούς να 'ρθούνε περιμένει.
ΡΕΦΡΕΝ…
Υπέροχο στιχούργημα. Τέλειο τραγούδι. Μπράβο στιχουργέ...
ΑπάντησηΔιαγραφή